De koers verleggen
De gedachte dat we op reis gaan, kwam niet uit het niets. Er ging wat aan vooraf. Ergens in de herfst van 2022 zei ik tegen mezelf: “Je bent al zo lang met United Economy bezig, je kent zo duidelijk de transformerende kracht ervan, schrijf nou eens op voor jezelf hóe de weg eruit kan zien. Hoe kan United Economy bijdragen om werkelijk de koers te verleggen? Hoe helpt het ons naar een duurzame en rechtvaardige toekomst?” Ik ging ervoor zitten om het op te schrijven … en schrok. Ineens twijfelde ik toch. Wat ik onder ogen moest zien was: “Ik wéét het niet. Ik ken de weg niet van A naar B”. Maar gelijk daarna kwam het inzicht waar ik nog steeds zó blij mee ben. Het inzicht dat me houvast biedt en enorm veel vertrouwen geeft. En dat luidt: “Samen weten we het wel”. Natuurlijk! Het kán helemaal niet anders: als we een nieuwe wereld kunnen laten ontstaan – de wereld waarvan ons hart al weet dat die mogelijk is – dan kan dat alleen door het samen te doen. Niemand staat aan het roer en beschikt over alle kennis en talenten. Net als in een zwerm vogels gaan er steeds anderen voorop. En juist op die manier vinden we de juiste koers.
Wat betekent dat inzicht voor de reis die ik ga maken? De essentie is luisteren. Dat is wat ik op de reis ga doen. Met mensen in gesprek gaan hoe zij, vanuit hun perspectief, onze economie en samenleving in zouden willen richten. Want de United Economy is ook van hen: iedereen mag mee beslissen hoe we (stap voor stap) onze eigen economie inrichten, afgestemd op wat in de huidige tijd er toe doet. Van groei naar bloei!
Wat nodig is, is leren van elkaar: wetenschappers, kunstenaars, jonge mensen, pioniers. Eigenlijk iedereen. Ook belangrijk is mensen aan te moedigen hun dromen over een nieuw soort samenleving serieus te nemen. Alles ontstaat immers twee keer: eerst in de verbeelding en dan in de werkelijkheid.[1] We zijn al met zo velen die het willen. Natuurlijk heeft niet iedereen exact hetzelfde beeld. Dat hoeft ook niet, juist niet. Maar kernwoorden als samen, in balans met het natuurlijk ecosysteem, sociaal, respectvol, menselijke maat en open-minded zijn gedeelde begrippen voor iedereen die van een grijze naar een groene samenleving wil.[2]
Gedreven door positieve energie
De triggers waaróm we een nieuwe koers – een nieuwe manier van samen leven – willen vinden, stapelen zich op. Natuurlijk is er de opwarming van de aarde en de onvermijdelijke gevolgen die dat zal hebben en al heeft voor mensen wereldwijd. Ook is er groeiende polarisatie, sociale ongelijkheid, depressie onder jongeren, om maar een paar voorbeelden te noemen. Dit soort triggers roepen bezorgdheid, angst en verdriet bij ons op en stimuleren ons om een ongewenste toekomst uit de weg te willen gaan. Ik zie het als triggers die werken via negatieve energie, in die zin dat ze de aandacht vestigen op iets wat we níet willen. Ook zijn er triggers van een andere aard. Zoals het toenemende verlangen bij veel mensen naar zingeving, spirituele ontwikkeling en verbinding met de natuur, met elkaar en met onszelf. Tevens zijn er allerlei innovaties (van waterstof tot voedselbossen en van true pricing tot steward ownership) die kunnen bijdragen aan oplossingen en steeds opnieuw enthousiasme oproepen. De laatste soort triggers werken via positieve energie: ze focussen op iets wat we wél willen. Persoonlijk merk ik dat mijn brein zich regelmatig bezighoudt met de eerstgenoemde triggers en mijn gevoel met de tweede. Beide doen ertoe. Daarbij prijs ik me gelukkig dat mijn gevoel meestal de overhand heeft: elke dag voel ik me gedreven door positieve energie, door het innerlijke besef dat de wereld anders kan en dat de reis daar naar toe – hoewel niet persé makkelijk – zeer boeiend en vol rijke ervaringen zal zijn.
Volgens mij is het belangrijk dat we het onderscheid herkennen tussen de positieve en negatieve triggers. Omdat het verleggen van de koers een kwestie is van lange adem, geloof ik niet dat ons dat gaat lukken door voornamelijk te varen op de negatieve triggers. Want varen op negatieve triggers betekent dat je gedreven wordt door angst, bezorgdheid of boosheid. Op de lange termijn put dat je uit. De transitie heeft het nodig om, veel meer dan we nu al doen, in te zetten op de positieve triggers. Want die vóeden ons: onze innerlijke energievoorraad wordt door die positieve impulsen steeds aangevuld.
Reis jij mee?
Ik zou het tof vinden als je met me mee gaat op deze fantastische reis naar een nieuwe bestemming. Hoe? Ik zal het concreet maken. De vormen die we gaan inzetten zodat iedereen mee kan reizen zijn: open United Economy-webinars, interactief theater, social media-posts, blogs, UE-podcasts en meer.
Let’s go!
[1] Dit prachtige citaat komt van Merlijn Twaalfhoven, kunstenaar en amsbassadeur van United Economy.
[2] Het is Annemieke van Eupen, kunstenares en kok bij FoodVia, die de eer toekomt voor deze mooie beeldspraak.
